Corps de logis داراي سقف شيبدار با خوابگاه و بالهاي ثانويه داراي سقف شيرواني با خوابگاه هستند. علاوه بر داستان دوم، اهميت سپاه د logis توسط دو دودكش بزرگ كه سقف را سوراخ مي‌كنند و گنبدي كه از مركز خانه فراگرفته است بيشتر تأكيد مي‌كند. اين نقطه كانوني هشت ضلعي داراي يك گلدسته كوتاه است كه در بالاي آن يك كبوتر طلايي صلح قرار دارد.[14] اين قرارگيري گنبد بيشتر به سبك كارولين اوليه است تا پالاديان و احتمالاً براي بهبود تهويه اتاق زير شيرواني بزرگ و افزايش تقارن كلي ساختار و دو بال گنجانده شده است. گنبدي مشابه تاج خانه فرماندار در ويليامزبورگ را مي‌پوشاند كه واشنگتن از آن آگاه بود.

اگرچه هيچ معمار شناخته شده اي نيست كه كوه ورنون را طراحي كرده باشد، برخي اين طرح را به جان آريس، معمار برجسته ويرجينيا نسبت مي دهند كه كليساي پينز را در شهرستان فيرفكس (اكنون ويران شده) و احتمالاً مونت ايري را در شهرستان ريچموند طراحي كرد.[15] منابع ديگر به سرهنگ ريچارد بلكبرن اعتبار مي دهند كه همچنين ريپون لاج را در شهرستان پرنس ويليام و اولين كليساي فالز طراحي كرد.[16][17] نوه بلكبرن، آن، با بوشرود واشنگتن، برادرزاده جورج ازدواج كرد و در مقبره واشنگتن دفن شد. اكثر مورخان معماري بر اين باورند كه طراحي كوه ورنون صرفاً به واشنگتن نسبت داده مي شود و دخالت هر معمار ديگري بر اساس حدس و گمان است.[18]

داخلي
اتاق‌هاي مونت ورنون بيشتر به شكل ظاهري خود در زمان حضور جورج و مارتا واشنگتن بازسازي شده‌اند. اتاق ها شامل اتاق مطالعه واشنگتن، دو اتاق غذاخوري (بزرگتر به نام اتاق جديد)، سالن غربي، سالن جلو، آشپزخانه و برخي اتاق خواب ها هستند.

  امكانات ويلاهاي اجاره اي شمال ايران

طراحي داخلي از مفهوم كلاسيك نماي بيروني پيروي مي كند، اما به دليل تكامل جزئي عمارت، ويژگي هاي معماري داخلي - قاب درها، قالب ها و گچ كاري ها - به طور مداوم به يك دوره خاص از احياي معماري كلاسيك قرن 18 وفادار نيستند. در عوض آنها از پالاديانيسم تا نئوكلاسيكي ظريفتر و بعداً به سبك رابرت آدام را در بر مي گيرند.[19] اين تغيير سبك كلاسيك به بهترين وجه در قاب درها و اطراف اتاق هاي اصلي نشان داده شده است. در اتاق‌هاي غربي و اتاق‌هاي غذاخوري كوچك، روكش‌هايي با ستون‌هاي يوني و پدينت‌هاي كامل وجود دارد، در حالي كه در تالار و گذرگاه‌ها، درها داراي سنگ‌فرش‌هاي شكسته‌شده با آرشيترو هستند.[19] بسياري از اتاق ها با پوشش هاي نقاشي شده اندود شده اند و سقف هايي با تزئينات گچ بري به سبك نئوكلاسيك دارند. بسياري از اين گچ بري ها را مي توان به يك صنعتگر انگليسي به نام جان رالينز نسبت داد، كه در سال 1771 از لندن آمد و نقوش طراحي داخلي را كه در آن زمان در پايتخت بريتانيا مد روز بود، با خود آورد.[19]

بازديدكنندگان كوه ورنون اكنون اتاق مطالعه واشنگتن را مي بينند، اتاقي كه در قرن هجدهم تنها تعداد كمي از افراد ممتاز اجازه ورود به آن را داشتند. اين اتاق با مبله ساده داراي حمام، اتاق رختكن و دفتر است. اتاق آنقدر خصوصي بود كه توصيفات معاصر كمي وجود دارد. ديوارهاي آن با پوشش هاي طبيعي دانه بندي شده و قفسه هاي كتاب مطابقت دارند.[20] برخلاف حريم خصوصي مطالعه، از زمان واشنگتن، بزرگ‌ترين، عمومي‌ترين و اصلي‌ترين اتاق پذيرايي به اصطلاح اتاق جديد يا اتاق غذاخوري بزرگ بوده است - سالني دو طبقه كه به خاطر پنجره بزرگ پالادياني‌اش قابل توجه است و كل اتاق را اشغال كرده است. از ارتفاعات شمالي عمارت، و دودكش نئوكلاسيك مرمري زيباي آن.[21] تاريخچه اين قطعه دودكش تا حدودي سبك كلي خانه را توضيح مي دهد. هنگامي كه توسط بازرگان انگليسي ساموئل وان به واشنگتن اهدا شد، واشنگتن در ابتدا تمايلي به پذيرش اين هديه نداشت، و اظهار داشت كه "بيش از حد شيك و پرهزينه است، من براي اتاق خودم و سبك زندگي جمهوري‌خواهان مي‌ترسم."[22]

تلاش هايي براي بازسازي اتاق ها و حفظ فضاي قرن هجدهم انجام شده است. اين امر با استفاده از طرح هاي رنگي اصلي و با نمايش مبلمان، فرش و اشياء تزئيني معاصر خانه به دست آمده است. اتاق ها حاوي پرتره ها و دارايي هاي سابق جورج واشنگتن و خانواده اش هستند.